مدیریت معاصر

سازمان‌ها، در تکاپوی پویا شدن هستند و تمایل دارند محیطی پویا داشته باشند تا در سایه این محیط پویا سازمانی بهره‌ور ایجاد کنند. در شکل‌گیری چنین سازمان‌هایی سرمایه‌های انسانی نقشی کلیدی دارند. عملکرد سازمان بطور مستقیم تحت تاثیر عملکرد کارکنان است. کارمند پویا می‌تواند سازمانی پویا و بهره‌ور ایجاد کند. در این مسیر عواملی وجود دارند که مانع رسیدن سازمان‌ها به پویایی و بهره‌وری می‌شوند که از جمله این عوامل طردشدگی در محیط کار است. طردشدگی در محیط کار موجب می‌شود تا کارمندان ارتباط سازنده‌ای نداشته باشند و دچار انزوا و سرخوردگی در محیط کار می‌شود و موجب می‌شود که کارکنان نتوانند نیروهای ذهنی و فیزیکی خود را درگیر وظایف و ماموریت‌ها نمایند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ابعاد مختلف طردشدگی در محیط کار و بررسی تاثیر آن بر خستگی عاطفی کارکنان است.